เดินมาตามทางที่มืดมิดและเดียวดาย ข้างกายมีแค่ความเหน็บหนาว
ยืนบนเส้นทางที่ดูไร้แสงไฟ หันไปมองไม่เจอผู้คน
* เหน็ดเหนื่อยจนหมดแรงหัวใจ เดินต่อไปตามทางที่มืดมน
การได้เจอเธอนั่นคือเหตุผล ที่ทำให้ฉันคนนี้ก้าวต่อไป
** แค่เธอส่งยิ้มตรงมาที่ฉัน รู้ไหมว่ามันช่างมีความหมาย
สายน้ำก็ดูเหมือนจะหยุดไหล เปลวไฟก็แทบจะไม่มีควัน
แค่เพียงสบตาที่เธอมองฉัน ช่วยจุดประกายให้ฉันรู้ว่า
เธอเป็นแสงแห่งความหวังที่ส่องมา เมื่อฉันมองหาใครซักคน
คืนที่ไม่มีแสงดาวให้คอยมอง เพื่อนำพาเส้นทางแห่งฝัน
มองไม่เห็นทางและถึงไม่มีแสงจันทร์ ความผูกพันเรายังมั่นคง
( * , ** )
( * , ** )