สวัสดีครับผมมีนิทานเรื่องหนึ่ง ซึ่งมันเป็นเรื่องราวของชายกับหญิงสองคน
แรกๆกะหวานกะฮัก พอป่านสิยกดากดม พุ่นแล้ว
เวลาล่วงเลยเป็นปี ชายผู้จงรักภักดี ต้องจากนางอันเป็นที่รักไปไกล
นางผู้นั่นรับปากจะรักเพียงเจ้ายอดชาย สิรออ้ายเด้อ
* จนเวลาหลายปีผ่านไป ได้เวลาที่ชายคนนั้นจะกลับมา
หัวใจแทบสลาย เจ้าลักมีใหม่ได้ปีกว่า เจ้าผิดคำสัญญา ต่ออ้าย
** นิทานเรื่องนี้ สอนให้อ้ายฮู้ว่า อย่าถิ่มอย่าป๋าให้คนฮักอยู่ไกล
เพราะความมีแฮงมันบ่ปรานีไผ จำไว้เลยหนา
นิทานบัดสบ เลยจบด้วยความเสียใจ คือเฮ็ดกันได้ ฮ้ายกว่าเว้ากับหมา
สัญญาไว้ คงบ่ได้มีค่า ต้องเสียน้ำตา ให้นิทาน อิสัส
( * , ** )
