เดินมายืนอยู่ตรงหน้าประตู
สิ่งที่รู้คือเธอก็คงจะอยู่ข้างใน
ยืนมองดูอยู่นาน
แต่ฉันไม่กล้าเข้าไป
เธอจะมองยังไง
ฉันไม่รู้จริงจริง
ฉันไม่รู้จะทำหน้าอย่างไร
หากเธอทำเป็นมองไม่เห็น
และทำเฉยชา
ในมือมีจดหมายที่
เขียนมันด้วยน้ำตา
วางอยู่ตรงประตู
เธออ่านดูได้ไหม
หนึ่งคำจากคนทำตัวไม่ดี
ที่มองกลับมายังคงเสียดาย
ขอโทษที่เคยได้ทำให้เธอเสียใจ
หนึ่งใจที่ดีเธอมีให้กัน
แต่คนอย่างฉันก็ยังทิ้งไป
ยกโทษให้ฉันได้ไหมที่แล้วมา
ฉันเสียใจจริงจริง
คงไม่มีอะไรมากกว่านี้
แค่คนแพ้ไม่มีที่ไปก็เลยแวะมา
ฉันไม่กล้าจะเจอให้เธอซับน้ำตา
แม้ว่าใจของฉันมันแทบทนไม่ไหว
หนึ่งคำจากคนทำตัวไม่ดี
ที่มองกลับมายังคงเสียดาย
ขอโทษที่เคยได้ทำให้เธอเสียใจ
หนึ่งใจที่ดีเธอมีให้กัน
แต่คนอย่างฉันก็ยังทิ้งไป
ยกโทษให้ฉันได้ไหมที่แล้วมา
ฉันเสียใจจริงจริง
หนึ่งคำจากคนทำตัวไม่ดี
ที่มองกลับมายังคงเสียดาย
ขอโทษที่เคยได้ทำให้เธอเสียใจ
หนึ่งใจที่ดีเธอมีให้กัน
แต่คนอย่างฉันก็ยังทิ้งไป
ยกโทษให้ฉันได้ไหมที่แล้วมา
ฉันเสียใจจริงจริง
