ไม่มีชัยชนะ บนความพ่ายแพ้ มีแค่น้ำตาที่เสียไป
แผ่นดินนี้ ไม่ต้องการมีผู้ยิ่งใหญ่ ที่ใช้ชีวิตของใครเพื่อแลกมา
เมื่อดับความแค้นด้วยความแค้น ย่อมได้ความเคียดแค้น อ้อมแขนกลายเป็นกองไฟที่ไร้เมตตา
โลกใบที่ไร้ซึ่งดอกไม้ มันก็ไร้ซึ่งคุณค่า เหลือแต่ความเย็นชาและโหดร้าย
* ไม่มีพลังใดใด ยิ่งใหญ่กว่าเมตตา ไม่มีผู้ใดเก่งกว่า ผู้กล้าให้อภัย
เปลี่ยนค่ำคืนที่ยาวนาน ให้เป็นแสงของตะวัน นั่นคือความหมาย ให้รักเป็นคำตอบ
ไม่มีชัยชนะ ใดอยู่ค้ำฟ้า เพียงช่วงเวลาก็พ้นไป
มีแต่รัก ที่ยั่งยืนเกินลมหายใจ ยิ่งมอบให้ไปเท่าไรยิ่งได้มา
ยิ่งดับความแค้นด้วยความแค้น ยิ่งได้ความเคียดแค้น อ้อมแขนกลายเป็นกองไฟที่ไร้เมตตา
โลกใบที่ไร้ความอ่อนไหว มันก็ไร้ซึ่งคุณค่า เหลือแต่ความเย็นชาและโหดร้าย
(ซ้ำ *)
ชัยชนะซึ่งได้มาด้วยอาวุธ ล้วนแล้วแต่สิ้นสุด ณ ความแค้น
น้ำตากี่ล้านหยดจะทดแทน ครอบครองกี่ดินแดนจึงสมใจ
ข้าจึงเขียนบทกวีที่ไร้ค่า จึงลงนั่งสนทนากับดอกไม้
จึงบรรเลงเพลงหวานกังวานไกล หวังโลกหลับลงได้...ด้วยความรัก
บนความเดียวดายจะไม่มีใครอ้างว้าง ยังมีความรักยืนอยู่ข้างกัน
