ยังคงเดินทางถึงแม้ว่ามันจะไกล คือทางที่เลือกเองเท่านั้น ที่กูจะไป
ต่อจะให้ยากนักหนาไม่เคย เดินบนขาใคร และตั๋วที่ตีมา แมร่งมี แต่ขาไป
กูไม่เคยยอมถ้ายัง ไม่ลอง พยามดู จะบินได้ไงถ้ายังไม่ลอง ทยานดู
คงมีแต่ประสบการณ์ที่แมร่งจะเป็นอาจารย์กู และมีแค่ยมพบาลที่แมร่งจะได้วิญญาณกู
กลางหัวใจกูสักคำว่าพ่อแม่ เเละเขาจะต้องไม่เหนื่อย ถึงแม้ว่ากูจะล่อแล่
กูจะไม่ยอมตายถึงหมอจะบอกไม่รอดแน่ กู ยอมทำทุกอย่างยกเว้นเป็นคนที่ท้อแท้
ไม่อาจจะหนีความจริงเพราะความจนมันบังคับ ตอนเด็กไม่เคย มีกุ้ง มีปู ในสำรับ
ถ้าเพลงมันคือชีวิตกูอยากจะเล่าให้ฟังครับ แค่อยากชนะใครอยากให้พวกมึงมาคำนับ
นี่คือ can เพลง it rhyme it คำลบ หน้าที่ลูกผู้ชายชาตินี้กูทำครบ
และสิ่งที่กูรักมันไม่เคยมีวันลบ ยังไงกูก็จะทำถึงชีวิตแมร่งจะรันทด
เคยผ่านช่วงที่ประหยัดเอาธนบัตรไปทำเพลง นับเศษเงินไปซื้อมาม่ามาทำเอง
ต้มแดกแมร่งทุกวันถึงแม้ว่ารสชาติจะจำเจ แค่ฝันกูเป็นจริง แค่กูแมร่งได้ run เอง
กูเดินต่อไปแบกครอบครัวไว้บนบ่า ใครบอกว่าดันทุรังกูจะ เรียก อุสาหะ
ถึงใครจะไม่ให้ไปกูจะ ถือ วิสาสะ เป้าหมายอยู่ที่ไหนก็ซัดแมร่งให้สาหัส
แบกขึ้นบ่าทั้งศรัทธาและความหวัง ถึงแม้ว่ามันจะหนักไม่มีอะไรมาดามหลัง
ถึงใครจะว่ายังไงกูก็จะเดินใน ทางฉัน ยอมแบกทุกอย่างไว้และก้าวเดินในทางฝัน
