ทุ่มเทหมดใจ ทุกครั้งที่ใจจะมีรัก ให้หมดเลย ไม่เหลือเผื่อไว้ให้ใครอื่น
บทสุดท้าย ก็แทบจะล้มทั้งยืน มันเกินฝืน จะเช็ดน้ำตาที่รินไหล
อยากจะรู้รักแท้อยู่หนใด เฝ้าคอยแต่แลหา
* อู โว โอ๊ย.. รักเมื่อใดก็มีแต่ช้ำ ซ้ำลงไปให้ใจมันแพ้
ทั้งหัวใจ เต็มไปด้วยรอยแผล กับความอ่อนแอ... หัวใจขี้แพ้... ไม่เคยชนะใจ
(ของใครได้เลย)
หวังไว้แค่เพียง ว่าซักวันหนึ่งจะหลุดพ้น คำสาปร้าย ที่ฟ้าจงใจให้ผิดหวัง
คงเป็นเวร คงเป็นกรรมที่สร้างมาแต่ปางหลัง สุขสมหวัง ก็คงไม่มีอย่างคนอื่นเขา
คนที่รักกันจริงมีอยู่ไหม เฝ้าคอยแต่แลหา
( * )
คนที่รักกันจริงมีอยู่ไหม เฝ้าคอยแต่แลหา
อู โว โอ๊ย.. รักเมื่อใดก็มีแต่ช้ำ ซ้ำลงไปให้ใจมันแพ้
ทั้งหัวใจ เต็มไปด้วยรอยแผล กับความอ่อนแอ... หัวใจขี้แพ้... ไม่เคยชนะใจ
อู โว โอ๊ย.. รักเมื่อใดก็มีแต่ช้ำ ซ้ำลงไปให้ใจมันแพ้
ทั้งหัวใจ เต็มไปด้วยรอยแผล กับความอ่อนแอ... หัวใจขี้แพ้... ไม่เคยชนะใจ
ของใครได้เลย