เสียงจากลม เพียงแค่พัดผ่าน ก็กรีดหัวใจ ซะแทบขาด
เหงา จับใจ ไม่มีอะไรซักอย่าง จะปลอบหัวใจ ที่ยับเยิน
* รู้ไว้เถอะ ว่าเธอ ทำดีที่ สุดแล้ว ทุ่มเททุกอย่างให้ไป แต่ไม่มีอะไรให้เหลือเลย
** และตั้งแต่วันนี้ จะไม่มีใครแล้ว เหลือเพียงตัวเอง ที่เจ็บปวดคนเดียว
เจ็บก็ต้องจำไว้ แต่ก็แค่จำไว้ ถึงแล้วเวลา ที่ต้องยอมรับ ว่าคน ที่เขา วาดไว้ ไม่ใช่เธอ
รักจากเธอ เขาไม่สัมผัส ไม่มีวัน ได้เข้าใจ
ให้เท่าไหร่ ก็ได้เพียงความว่างเปล่า เพราะว่าเขา ไม่ต้องการ
( * , ** )
( * , ** )