จากมื้อที่อ้ายหัวใจเสียหลัก คนที่เจ็บคักคือน้องยังฮักอ้ายเบิ่ดหัวใจ
บ่อยากสิโทษเวรกรรมอันใด มันขีนบ่ได้กะเสียใจอยู่คือกัน
น้องนี้อยากขอโทษ ถึงว่าอ้ายสิโกธร สิเคียดจั่งใด๋ เฮ็ดให้อ้ายต้องน้ำตาไหลในมื้อนั้น
น้องเข้าใจแล้วว่า การถืกถิ่มเจ็บคักป่านหยัง เจ็บจนน้ำในตามันพัง หลั่งมาใส่ใจนี้....
* คืนมาหาอ้าย อยากกลับคืนหาอ้าย หันไปไส มันบ่เหลือไผอิหลี
คืนมาหาอ้าย อยากกลับคืนหาอ้าย น้องเจ็บหลาย คือใจสิขาดคาที่.... บ่มีแฮงหายใจ...
บัดนี้....... ศรีอันนี้เป็นศรีเป็นเจ็บซ้ำ ถืกเขาหน่ำหัวใจ จนน้ำตาไหลรินย้อย
อยากให้อ้ายส่อยปาด ไหลไปฮาดหัวใจสุ่มื้อ น้องสิจื่อ น้องสิจำว่าเขาทำเจ็บแล้ว...
สิบ่แอ่วคืนหา ผูกเบื้องซ้ายขับไล่ความซั่ว ผูกเบื้องขวาขอให้มีโชค เบิ่ดโจกโล่กขอให้มีชัย
คิดสิ่งใด๋น้องสิว่า สาธุเด้อขวัญเอ้ย......(อ้ายเอ้ย)
( * )