ถึงแม้เกินกําลัง สิยื่อเจ้าไว้ ถึงว่ามันเป็น เฮือกสุดท้าย ที่อาจขาดใจตาย ตายด้วยคําว่าลา โอ...
* ฮักของสองเฮา อาจถึงคราวสิ้นสุด ฉุดใจคนสิไป คงเฮ็ดได้แค่อ้อนวอน
อยู่กับน้องก่อน ถอนคําเว้าสาก่อน โอว์…
** ใจคนอยากสิไป ก็มีแต่คําว่าลาลา.. คนที่อยากให้อยู่ ก็บอกหลูโตนกันสา
น้ำตาไหล ผ่าใจเพิ่งสายตา.... คุกเข่าน้องกะสิยอม..
*** อ้ายคือสิ่งสุดท้าย ที่น้องมีในชีวิต เจ็บกับคําว่าลา ที่บ่ได้เคยคาดคิด
ดั่งปลิดลมหายใจ ขาดอ้ายคงต้องตาย แท้ละหนอ...
ขอแค่อ้ายนั้นอยู่บ่ว่าสิแลกอิหยัง ที่น้องยังเฮ็ดได้ สิให้อ้ายไปทุกอย่าง
ให้อ้ายได้ทุกอย่าง ถึงต้องแลกกับชีวิต น้อยๆ ของน้อง...กะยอม