ความรัก ตอนดีๆนั้นมันก็สวยงาม ที่ใครต่อใครก็ต้องการ สุดท้ายมันก็ทำร้ายเราเอง
ทุกๆอย่างคือความฝัน เธอมั่นใจว่าอย่างนั้น เชื่อว่าเขาไม่เปลี่ยนผัน เธอก็ยังจะมองว่าเขาดี
ยังเชื่อว่าเขาจะให้ในทุกๆอย่างที่เขามี นํ้าตาของเธอที่ไหล ไม่ได้ช่วยให้เธอเข้าใจซักที่
เหรอ ทั้งที่ใจเธอโดนทำร้ายมากมาย ตรอมตรมไปทั่วทั่งร่างกาย ยังเลือกจะเชื่อว่าเขา...รักเธอ
* ปลดปล่อยความรักที่เธอยังมีต่อเขา ยิ่งดึงมันไว้ยิ่งทำให้ใจปวดร้าว
คนที่ต้องรอต้องทรมานเท่าไร มันเจ็บยังไม่พอสำหรับใจเธอหรือไง
ปลดปล่อยความรักที่มันไม่มีอยู่จริง ร้อง...ให้ดังแค่ไหนเขาก็ไม่เคยได้ยิน
จำเป็นต้องทนกับคนเลวๆหรือไง ความรักจริงๆคือกลับมารักหัวใจ...ตัวเอง
เถอะนะ...คิดว่าเป็นแค่เรื่องร้ายๆที่เคยเข้ามา เดี๋ยวสิ่งดีๆก็มี...มา แค่ต้องใช้เวลา
แต่ตอนนี้ช่วยรักตัวเองได้ไหม
พอเถอะ..ไม่จำเป็นต้องง้อ...เหอะ ปล่อยๆมันไป คนที่ทำเธอเสียใจมันยังไม่คิดอะไร
และจะไปเศร้าทำไมเขายังไม่ง้อ...เธอ ไม่ใช่เพราะเธอ แต่เป็นเพราะมันไม่รู้จักพอ
เจ็บแล้วต้องจำมันไม่คู่ควรที่จะรอ สักนิดเลย
( * )
