* ฤดู.... อู้ อู... อู้ อู... อู้ อู... ฤดู.... อู้ อู... อู้ อู... อู้ อู...
( * , * )
ตื่นตอนเช้าเห็นเงาในกระจกทักทายให้ฉัน และฉีกรอยยิ้มที่ไม่ได้ตั้งใจให้กับเเปรงสีฟัน
ฉีดน้ำหอมให้ฟุ่งไปไกล ก้าวออกจากลิฟไม่ต้องใช้บรรได กอบโกยเงินสมใจ
โอย.... โอย....
จึงเก็บเก็บกระเป๋า เผาปฎิทิน ปิดเรดิโอ หยิบความโมโห เกรี้ยวกราด โทสะ ออกมาจากตู้โชว์
บ่ต้องสนใจใครคิดเช่นไร ออกมาเเล้วรีบวิ่งไปให้ไกล สู่บ้านนาแสนไกล แค่หนีออกมาจาก
** ฤดู.....เเล้ง แห่งใจคน ฤดู....เเล้ง แห่งใจคน
ฤดู...เเล้ง แห่งจิตใจของคน หนีออกมาจาก
ฤดู.....เเล้ง แห่งใจคน ฤดู....เเล้ง แห่งใจคน
ฤดู...เเล้ง แห่งจิตใจของคน
*** วันใดที่ใจมันชื้น ตื้นตันไม่ทันไร อย่าให้เกิดเชื้อรากัดกินอยู่ภายใน
วันใดที่ใจมันหนาว เรายังต้องการใคร ให้มันอุ่นไปเองโดยไม่ต้องการไฟ
วันใดที่ใจมันร้อน เปลี่ยนคนเป็นฟืนไฟ ตะปูบังตาจนลืมตนคือใคร
วันใดที่ใจมันแล้ง คนเราช่าง "จัญไร" ต้องการลงทุนแค่เพียงคืนกำไร
( *** , ** )