คนที่เคยห่วง กลายเป็นห่างเหิน
คนที่เคยร่วมเดิน กลับกลายเป็นลืมหลง
คนที่เคยคุ้น กลายเป็นไม่คุ้นเคย
เหตุใดจึงเมินเฉย ฉันไม่เข้าใจ
แค่เราไม่รักกัน ใช่ไหมที่เธอเฉยชา
วันนี้คนแปลกหน้า แค่ผ่านมาทักทาย
จำฉันได้หรือเปล่า ที่เราเคยรักกัน
และนับจากวันนั้น ในใจของฉันไม่เคยลืม
จำฉันได้หรือเปล่า ไม่ขอให้เราหวนคืน
แค่อยากเพียงรื้อฟื้น ความทรงจำที่หายไป
รักที่เคยมี กลายเป็นบาดหมาง
เป็นแค่เพียงช่องว่าง ส่วนเกินในจิตใจ
วันที่เคยสุข กลายเป็นต้องเสียใจ
ไม่เหลือแม้เยื่อใย ในความผูกพัน
แค่เราไม่รักกัน ใช่ไหมที่เธอเฉยชา
วันนี้คนแปลกหน้า แค่ผ่านมาทักทาย
จำฉันได้หรือเปล่า ที่เราเคยรักกัน
และนับจากวันนั้น ในใจของฉันไม่เคยลืม
จำฉันได้หรือเปล่า ไม่ขอให้เราหวนคืน
แค่อยากเพียงรื้อฟื้น ความทรงจำที่หายไป
เธอก็คงจะลืมฉันได้ง่ายๆ
มันไม่มีความหมาย ในวันที่สายเกิน
รักของเรามันจบ วันนี้ไม่อาจร่วมเดิน
แต่มันคงไม่ยากเกิน แค่อยากจะขอให้เธอ
ไม่ลืมกัน
จำฉันได้หรือเปล่า ที่เราเคยรักกัน
และนับจากวันนั้น ในใจของฉันไม่เคยลืม
จำฉันได้หรือเปล่า ไม่ขอให้เราหวนคืน
แค่อยากเพียงรื้อฟื้น ความทรงจำที่หายไป
สิ่งเดียวที่ขอ ขอเพียงเธอยังไม่ลืม
