อาจเป็นเพราะ...เราได้ใกล้กัน อาจเป็นเพราะ...เราได้ผูกพัน
หรืออาจเป็นเพราะ...มันเกินหน้าที่ฉัน เราเป็นเพื่อน...แต่ทำไมฉันไม่คิดแบบนั้น
ไปไหนมาไหนก็ไปด้วยกัน ไปนั่งกินข้าวดูหนังฟังเพลง ชวนไปไหนฉันก็ไปแค่มีแกฉันก็ไปอยู่แล้ว
ทำไมมันยากเหลือเกิน ที่ทำให้แกได้รู้ว่าเพื่อนคนนี้ มันไม่ได้คิดแบบเดิม อีกต่อไปแล้ว
มันไม่ใช่แล้ว...ที่มันกำลังเป็นอยู่ แค่อยากให้รู้...แม้มันจะยากไปก็ตาม
ฉันมีคำถาม...ถ้าแกตอบได้เดี๋ยวมีรางวัล คือฉัน คนนี้ที่ภักดี
ไอเจ้าเพื่อนครับ ทำไมต้องมาทำน่ารัก รู้มั้ยเเกฉันทนไม่ได้ เวลาที่เห็นรอยยิ้มของเเก
แกไม่มีใคร เหมือนกันฉันก็ไม่มีใคร สถานะเป็นเพื่อนแล้วไง คนจะรักจะเป็นอะไรก็ได้
แต่ไม่ใช่แค่ JUST FRIEND
รู้จักกันมาก็นานจนนี้เริ่มจะผูกพัน เรื่องของเราไม่มีชื่อเรียกแต่ถ้าจะเรียกให้มันสำคัญ
ให้เรียกที่รักเลยละกัน ถ้าความรู้สึกเรามันตรงกัน
ไอคำว่าเพื่อนก็เป็นแค่เรื่องจิ๊บๆถ้าเราจะกิ๊กกันให้มัน
จำได้มั้ยที่เธอร้องไห้มาเพราะอกหัก คงมีแค่ฉันคนนี้ที่นั่งข้างๆเเบบสุดจัด
ยื่นผ้าเช็ดหน้าคอยเช็ดน้ำตาให้เธอ โอ๋ โอ๋ อย่าร้องไห้เลยนะครับ
เพื่อนทั้งคนยังอยู่ตรงนี้ จะคอยดูแลเธออยู่ตรงนี้ จนมาถึงตอนนี้ถ้าความลับ
ส่วนตัวผมได้แตก สัญญาได้ไหมว่าเธอจะไม่เปลี่ยนใจ
มันไม่ใช่เรื่องผิดอะไรใช่มั้ย.. ถ้าแกเองก็มีหัวใจ... อย่าให้เส้นกั้นมาเป็นขวากหนาม...
ถ้าแกลองรักกัน...มันคงจะดีกว่านี้
( * )