จอบเบิ่งดอกฟ้า อ้ายมันแค่หมาวัด เปรียบเหมือนดังหมาจรจัด บ่อมีที่ซุกหัวนอน
ค่ำไหนนอนนั้น บ่อมีไผเอื้อาทร อ้ายกะแค่คนจร กลางดินกลางดอนไร้วาสนา
มาพบคนดี น้องอยู่สูงสุดสอย อ้ายกะเฝ้ารอคอย เมื่อไหร่เจ้าจะโน้มมา
เฝ้าคอยคนดี น้องกะบ่อหัวซา แนมอ้ายคือจั่งผีบ้า ไร้วาสนาไร้คนสนใจ
* รอฟ้าลมฝน พัดให้เจ้าโน้มมา อ้ายสู้อุตสาห์ คอยท่าทุกคืนทุกวัน
เพราะฮักคนดี รอแม้นานแสนนาน เฝ้าเหมือนแมวเฝ้าบ้าน เมื่อไหร่จอมขวัญจะเอื้อมมาหา
** อ้ายอยู่ตรงนี้ อีกกี่ปีก็รอไหว มีคนผ่านมาผ่านไป ก็บ่สนใจอ้ายยังรอท่า
เพราะฮักมั่งคง โฉมยงจงคิดเมตตา อ้ายนี่ยังรอท่า เฝ้ารอดอกฟ้า หมาวัดยังคอย
( * , ** )
