ปล่อยให้ใจที่แหลก มันร่วงลงสู้พื้น แล้วตัวเองลุกขึ้นยืน และหันหลังเดินจากมา
ปล่อย ให้เธอและเขาได้พูดจา ตามที่เธอต้องการ อยู่ตรงนั้น
ไม่เคยชนะใจ เธอได้เลยสักที เพราะหัวใจเธอมีแต่เขา และเฝ้ารอตลอดมา
เมื่อความรักที่ใจเธอนั้นรอคอย วันนี้เขาคืนมา ฉันจะอยู่มองภาพที่บาดตา ทำไม
เพิ่งจะรู้ว่าใจตัวเองไม่เคยแข็งแรง แต่ที่แท้มันคือกระดาษ ที่มันแสนจะบางเท่านั้น
มันผิดหวังรุนแรงมันจึงไม่สามารถต้านทาน เพราะว่าใจฉันมันเป็นเพียงกระดาษ ที่มันฉีกขาดและย่อยยับไม่มีชิ้นดี
ปล่อยให้ใจที่แหลก จมลึกลงสู่ดิน ไม่หันไปมอง เพราะไม่อยากได้ยิน ให้เขาดูแลกันต่อไป
อยากเอาตัวหลบไปเป็นทุกข์ไกลๆ ไปร้องไห้ไกลๆ ไม่ให้เธอเห็น ไม่ให้เธอกังวลใจ
ส่วนคนที่แพ้ก็ต้องจากไป