สูอิเจ็บหัวใจ มาแต่ไหนไม่รู้
ไอตัวผู้ บ่าวกะม่ายรู้จัก
หนีไปมีความรัก เจ็บหนัก ถึงอิหลบมา
จะโกรธ จะแค้นแค่ไหน ถึงเจ็บหัวใจของบ่าว
ใครเขาแลสาวไม่มีค่า ฟังบ่าวสักคำแลตะ ถานะพี่ชาย...
คนของใจไม่ใช่ของเรา ดีหนัด กะเหมือนขวัดด้องเปล่า เขาไม่หันมอง
อย่าไปดายของ เรียกร้องให้หลบมา....
น้องสาวเอย บ่าวกะเคยอกหัก เรื่องของความรักต้องใช้เวลา
ร่องรอยหยดน้ำตา กินยา...ไม่หาย
ร้องให้ไม่ใช่พ่ายแพ้ เอาแหละท่ามันอิตาย...
เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย จำไว้มั่งตะ...
เจ็บแค่ตรงที่เคย ไม่นานกะเลยผ่านไป ให้หัวใจมันชินและชา
ม่ายใครกะยังมีบ่าวนี่หละ คอยเช็ดน้ำตาสาวเอย
อยากจะร้องแค่ไหนกะให้มันไหลออกมา เสียใจม่ายใครไม่เคย
เจ็บได้กะให้ผ่านเลย นะสาวเอย.... แค่เคย....เจ็บ
* น้องสาวเอย บ่าวกะเคยอกหัก เรื่องของความรักต้องใช้เวลา
ร่องรอยหยดน้ำตา กินยา...ไม่หาย
ร้องให้ไม่ใช่พ่ายแพ้ เอาแหละท่ามันอิตาย...
เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย จำไว้มั่งตะ...
( * ) จำใส่ใจไว้เลย คงไม่นายสาวเอย แค่เคย..เจ็บ
