ภาพความทรงจำสุดท้าย เมื่อตอนเจ้าลา อ้ายปาดน้ำตา.. ตั้งแต่มื้อนั้น จนฮอดมื้อนี้
วันที่เฮาเคยมีกัน.. ยังทำใจสั่นอยู่ทุกนาที วิธีลืมยังบ่มี.. ยังลบอิหยังบ่ได้
ฮู้ว่าเจ้าไปไกลแล้วคงบ่คืนมา ต้องใช้เวลาเนิ่นนานเท่าใด ให้ใจเข้ม.. แข็ง
เหมือนจะแกร่งก็ยังอ่อนไหว ความเสียใจยังบ่ส่างซา.. เจ็บนี้อีกโดนบ่น้า เหนื่อยล้าน้ำตาซึม
* พยายามจะลืมเรื่องราวของเรา ที่มันสิงอยู่ในสมอง ท่องเอาไว้ในใจว่าน้องเป็นของคนอื่นแล้ว
ทุกเหตุการณ์ที่เคยมีกัน ฮู้ว่ามันเอาคืนบ่ได้ ย้อนยังฮักจึงเจ็บเกือบตายบ่เคยลางเลือน
** ทุกการแจ้งเตือนจึงทำให้มีน้ำตา ดึงความทรงจำคืนมาแต่บ่อาจพาเจ้าคืนมาได้
เจ็บซ้ำๆ วนๆ เวียนๆ คือจั่งถึกเขียนสักลงใส่หัวใจ
เป็นหยังก่อนน้องสิไป คือบ่เตือนอ้าย ให้เฮ็ดใจได้ก่อน
( * , ** )
เป็นหยังก่อนน้องสิไปคือบ่เตือนอ้าย ให้เฮ็ดใจได้.. ก่อน