คงเป็นใครสักคน ที่เธอยังจำฝังใจ วันเวลาผ่านไป แต่ภาพในใจมันยังย้ำเตือน
ฉันหวังว่าคงจะมีสักวัน ทุกอย่างมันคงลบเลือน กว่าจะรู้ ว่าที่ลางที่เลือน นั้นคือรักเรา
เธอเป็นคนบอกเอง ว่ามีเราเพียงสองคน เธอคงจำสับสน หรือว่าอีกคนเธอลืมนับไป
เพราะฉันมันเป็นคนมาทีหลัง ก็ได้แต่ทนช้ำใจ แม้จะทุ่มจะเทเท่าไร ถมใจไม่เต็ม
* ยิ่งได้เห็นดวงตาที่เหม่อลอย เหมือนคนไม่มีจิตใจ
ทำให้ฉันเข้าใจในความหมาย ว่าใจเธอยังมีเขาอยู่
บอกให้รู้ ว่าควรจะอยู่หรือไป
หากจะรักก็คงได้เพียงแต่กาย เพราะใจเธอไม่มีให้กัน
สิ่งที่เห็นเมื่อเธอสบตาฉัน แม้มันจะมีเงาฉันอยู่ แต่อยากรู้ เงาใครที่ในใจเธอ
คืนที่มีเมฆบัง แม้มันจะดูมืดมัว แต่เงาในคืนสลัว ยังอาจมีวันจะจางหายไป
ทุกครั้งที่เราได้มองสบตา มันเจ็บจนเกินห้ามใจ เพราะว่าเงาที่ในหัวใจ ของเธอไม่จาง
( * )
แต่อยากรู้ เงาใครในใจของเธอ
