ฉันรู้ว่าฉันควรอยู่ตรงไหน ฉันรู้และเจียมตัวเองตลอดมา
ในสายตาที่เธอมองเห็นฉันเป็นแค่คนไร้ค่า ทุกครั้งที่มองสบตาฉันพบแค่ความห่างไกล
เมื่อเธอเห็นฉันเป็นแค่เศษก้อนหิน เธอเห็นฉันเป็นแค่ดินแค่กรวดทราย
ถึงแม้ในใจจะเจ็บช้ำฉันทำได้เพียงน้อยใจ ไม่พูดอะไรออกไปเรียกร้องอะไรจากเธอ
(แต่วันนี้มีสิ่งนี้อยากขอเธอ)
อย่าเอาฉันไปเปรียบกับเขา เพราะเรามันคนละคน หัวใจมันวัดกันไม่ได้
แต่จะรักเธออยู่เสมอ ถึงเธอจะโยนฉันทิ้งไป ฉันทำสุดหัวใจได้แค่นี้
ฉันรู้ว่าฉันควรอยู่ตรงไหน ฉันรู้และเจียมตัวเองตลอดมา
ฉันพร้อมเป็นคนที่พ่ายแพ้ ขอเพียงแค่เธอรู้ว่า
สิ่งที่ฉันเป็นตลอดมา ก็คือเป็นผู้ชายไร้ค่าที่รักเธอ
(แต่วันนี้มีสิ่งนี้อยากขอเธอ)
อย่าเอาฉันไปเปรียบกับเขา เพราะเรามันคนละคน หัวใจมันวัดกันไม่ได้
แต่จะรักเธออยู่เสมอ ถึงเธอจะโยนฉันทิ้งไป ฉันทำสุดหัวใจได้แค่นี้
ถึงเป็นเศษดินเล็กๆ แค่เศษทรายน้อยๆ หัวใจและชีวิตที่มีให้เธอมันยิ่งใหญ่
(แต่วันนี้มีสิ่งนี้อยากขอเธอ)
อย่าเอาฉันไปเปรียบกับเขา เพราะเรามันคนละคน หัวใจมันวัดกันไม่ได้
แต่จะรักเธออยู่เสมอ ถึงเธอจะโยนฉันทิ้งไป ฉันทำสุดหัวใจได้แค่นี้
ถึงมันจะไร้ค่าก็รักเธอ
