หยิบกระเป๋าเจ้าใบเก่ง
ใส่กางเกงก็ตัวเก่า
บอกรองเท้า
คงต้องเดินกันหลายวัน
สู่แผ่นดินที่กว้างใหญ่
เปิดดวงใจให้กว้างกว่า
จากทะเล
สู่ภูผาพเนจร
รอนแรมหารังนอน
บางตอนก็เดินลำพัง
สับเปลี่ยน
เปลี่ยนเวียนไปไม่ซ้ำกัน
นั่นแหละชีวิต
นักเดินทาง
ดนตรี..........
...อยากให้เธอได้มาด้วย
โลกจะสวยขึ้นหลายเท่า
แหละยามเช้า
จะเฝ้าคอยดวงตะวัน
จะโบกบินทั่วไพรป่า
แหละดื่มกินแสงจันทร์จ้า
เก็บความงาม
จากปลายฟ้ามาคืนเมือง
รอนแรมหารังนอน
บางตอนก็เดินลำพัง
สับเปลี่ยน
เปลี่ยนเวียนไปไม่ซ้ำกัน
นั่นแหละชีวิต
นักเดินทาง