Verse1
ฉันเคยเชื่อว่ารักคือสิ่งสวยงามที่สุด ที่เคยเจอ
เผลอไม่ได้ต้องย้ำต้องเตือนหัวใจ ไม่ให้ไปรักเธอ
Pre
ฉันนั้นก็ไม่รู้จะเก็บอาการได้ไหมจะสั่งให้ใจมันทำตามก็อาจจะทำไม่ไหว
มันกระวนกระวายจนเอาไม่อยู่ให้เธอได้รู้เอาไว้จะห้ามยังไงก็เอาไม่อยู่
ควรจะทำอะไรยังไงก็ลืมหมดแล้วให้เดินคนเดียว มันคงไม่เอาแล้วคงจะดีถ้ามีเธอ
Chorus
ก็แค่ใจที่มันไม่สมประกอบ เธอก็รู้ว่าฉันนั้นเป็นคนอ่อนไหว
ชอบไปรักใครใคร ให้หัวใจนั้นมันโดนทำร้าย(อ๊าย อาย)
หากใจเธอมันก็ไม่สมประกอบ คงจะดีถ้ารักเรามารวมกันไว้
เกิดเป็นรักครั้งใหม่เอาหัวใจมารวมกัน
โลกจะไม่เหมือนเก่าเหงาจะไม่เกิดไม่มีใครมาปิด
รักที่เรานั้นเปิดมีแต่วันที่สวยงาม (Let me love you)
Verse2
เพราะว่ารักเท่านั้นที่ทำให้ฉันเดินทางมาเจอเธอ
และเรื่องราวเหล่านี้ยิ่งทำให้ฉันมั่นใจในรักนั้น
Pre
ฉันนั้นก็ไม่รู้จะเก็บอาการได้ไหม จะสั่งให้ใจมันทำตามก็อาจจะทำไม่ไหว
มันกระวนกระวายจนเอาไม่อยู่ให้เธอได้รู้เอาไว้จะห้ามยังไงก็เอาไม่อยู่
ควรจะทำอะไรยังไงก็ลืมหมดแล้ว ให้เดินคนเดียว มันคงไม่เอาแล้วคงจะดีถ้ามีเธอ
Chorus
ก็แค่ใจที่มันไม่สมประกอบ เธอก็รู้ว่าฉันนั้นเป็นคนอ่อนไหว
ชอบไปรักใครใคร ให้หัวใจนั้นมันโดนทำร้าย (อ๊าย อาย)
หากใจเธอมันก็ไม่สมประกอบ คงจะดีถ้ารักเรามารวมกันไว้
เกิดเป็นรักครั้งใหม่ เอาหัวใจมารวมกัน
โลกจะไม่เหมือนเก่าเหงาจะไม่เกิดไม่มีใครมาปิด
รักที่เรานั้นเปิดมีแต่วันที่สวยงาม
...ให้ค่ำคืนนี้นั้นมีแค่เรา ปล่อยให้ความเหงาเป็นเรื่องเมื่อวาน
ทิ้งมันไว้ ปล่อยใจให้ลอยออกไปไม่ต้องกลัวอะไรเราจะมีกันไว้
ให้มันเป็นแบบนี้ตลอดไป
เธอก็รู้ว่าฉันนั้นเป็นคนอ่อนไหว
ชอบไปรักใครใคร ให้หัวใจนั้นมันโดนทำร้าย (อ๊าย อาย)
หากใจเธอมันก็ไม่สมประกอบ คงจะดีถ้ารักเรามารวมกันไว้
เกิดเป็นรักครั้งใหม่ เอาหัวใจมารวมกัน
โลกจะไม่เหมือนเก่าเหงาจะไม่เกิดไม่มีใครมาปิด
รักที่เรานั้นเปิดมีแต่วันที่สวยงาม