เสียงกลองดัง คือเสียงสั่งจากหัวใจฉัน
เสียงปรี่พร่ำรำพันคือเสียงฉันขุนศรีศรัทธา
คร่ำครวญหวญไห้ถึงโนราห์
ผ่านกัปกัลป์ร้อยพันปี แต่รักนี้ยังมั่นคง
กี่ชาติพบไม่จบลง เป็นอสงไขยเวลา
โอ้รักเอ๋ยสักปานใดสุดหัวใจเสน่หา
วัฒนธรรมล้ำค่า จำรักษาพรหมจรรย์
รักเจ้าจะรักสักปานใด
จะเก็บรักไว้ชั่วนิรันดร์
สองสิ่งยิ่งใหญ่และสำคัญ
ถึงวันเลือกด้วยน้ำตา
เสียงกลองดัง คือเสียงสั่งจากหัวใจฉัน
เสียงปรี่พร่ำรำพันคือเสียงฉันขุนศรีศรัทธา
คร่ำครวญหวญไห้ถึงโนราห์
หนึ่งหน่อเนื้อแห่งเทดา
หนึ่งโนราห์กำเนิดกาย
ยอมพลีรักแทบใจสลาย
รักษาไว้หนึ่งนาฏศิลป์
หวังผู้คนสืบสานก่อตำนานเหนือแผ่นดิน
เนิ่นนานปานใด ยังเห็นและได้ยิน
ไม่มีสูญสิ้น ไม่มีวัน
รักเจ้าจะรักสักปานใด
จะเก็บรักไว้ชั่วนิรันดร์
สองสิ่งยิ่งใหญ่และสำคัญ
ถึงวันเลือกด้วยน้ำตา
เสียงกลองดัง คือเสียงสั่งจากหัวใจฉัน
เสียงปรี่พร่ำรำพันคือเสียงฉันขุนศรีศรัทธา
คร่ำครวญหวญไห้ถึงโนราห์
