เมื่อดวงอาทิตย์ทักทาย แสงที่เราเคยไว้ใจ กลับกลายเป็นความทรมาน
รักที่เราต้องจบ ความหลังที่เราต้องผ่าน วันวานที่คอยทำร้ายใจ
* จากที่เคยตื่นนอนยามเช้าด้วยกัน ด้วยรักและความผูกพัน
ตอนนี้ตื่นแล้วลังเลไม่อยากลุกลืมตาอีกแล้ว
** ถ้านอนก็ยังได้ฝันว่าเรารักกัน อย่างน้อยก็มีเธออยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน
ถ้าลุกแล้วมันก็เจ็บอีกแล้ว เมื่อรู้ไม่มีเธอต่อไป ยามเช้าช่วยรอเวลาหน่อยได้ไหม (ให้เธอได้อยู่กับฉันก่อน)
ตื่นมาเพราะแสงร่ำไร แสงหักเหสะท้อนใจ ให้พ้นกลับกลายเป็นน้ำตา
เมื่อไม่มีเธอเคียงข้างอ้างว้างเกินพรรณนา อ่อนล้าไร้แรงจะก้าวเดิน
( * , ** )
( ** )
ให้ฉันได้ฝันอีกสักหน่อย ฝันว่าเรารักกัน ยามเช้า