ฝนตกพรำพรำที่ลำนารายณ์
คืนนั้นน้องจำได้ไหม
คืนน้องตกใจเสียงฟ้าร้อง
น้องโผผวา พี่อ้าแขนโอบกอดน้อง
น้องซบอกฝนตกเจิ่งนอง
รักเราสมปอง ชุ่มฉ่ำเหมือนฝน
สองเราสัญญาพูดจากันไว้
ถึงแม้นคืนวันผ่านไป
เหนื่อยยากปานใดก็จะไม่สน
จะสร้างรังรัก ให้เป็นวิมานคนจน
จะไม่กลัวแดดกลัวฝน
เหนื่อยยากจะทนน้องจำได้ไหม
ลืมแล้วใช้ไหมเล่า วัดท่ามะนาว
เคยลอยกระทงเสี่ยงทาย
แม่น้ำป่าสักเคยสาบานรักกันไว้
น้ำตกวังก้านเหลืองนั้นไง
เคยลงแหวกว่ายด้วยกันสองคน
ฝนตกพรำพรำพี่ช้ำหัวใจ
ดูหรือมาเป็นไปได้
ต้องมาเสียใจเพราะเชื่อคำคน
ชะแง้แลหา น้ำตาหล่นปนน้ำฝน
ฟ้าร้องอกพี่หมองหม่น
ป่านนี้หน้ามนไปซบอกใคร
