ละพอแต่เหลียว น้อเห็นอ้าย คนทำใจบ่ทันเก่ง คือจังกดถืกปุ่มเร่ง ให้ความช้ำหน่ำทวี
ละยิ้มบ่หวานดอกมื้อนี้ แนมเห็นพี่แฮงตำใจ เออ... ละฮู้บ่เด้ว่าเจ็บหลาย ผู้ป่วยใจน้ำตาย้อย
ผู้ป่วยใจ เออ เอ้อ เอย... น้ำตาย้อย ...
โดนจังๆ เห็นใจน้องบ้างมันเจ็บอยู่ใด๋ ยังฝังใจในความรู้สึกลึกๆตรงนี้
เรื่องเก่ายังจำได้ดี เรื่องเก่ายังจำได้ดี เพราะคนคนนี้ไม่ใช่คนขี้ลืม
เจ็บเพราะรัก ช้ำจนเสียหลักด้วยความคิดถึง หวานเคยซึ้ง แล้วมาวันหนึ่งต้องมาเศร้าซึม
อดีตกรีดใจไม่ลืม อดีตกรีดใจไม่ลืม น้องคงถูกยืมมาเพื่อความร้าวราน
โอ้ยเด้ชาย หวานคราวกี้บ่มีทางคือเก่า หวานคราวกี้บ่มีทางคือเก่า
น้องกะยังฮักเจ้าแม่นความซ้ำย่ำยี เจ็บเทื่อนี้สิถือว่าเป็นกรรม เจ็บเทื่อนี้สิถือว่าเป็นกรรม
ชาติเก่าเฮาเคยทำแต่ก่อนกาลนานแล้ว
คนแถวบ้านเอิ้นถูกทิ้ง ยอมรับความจริงให้เทออกนอกใจ
เสียหลักแต่ยังรักมากมาย เสียหลักแต่ยังรักมากมาย ไม่เคยหล่นหายไปจากใจน้องเลย
อ้ายเอยความเจ็บคราวนี้ ซอกหาวิธีบ่ช่วยลบได้เลย ไม่รู้ถ้าหากใครไม่เคย ไม่รู้ถ้าหากใครไม่เคย
ช้ำจนเหลือเอ่ยทุกถ้อยคำในใจ
กลายมาใกล้ยังตำใจฮู้บ่ กลายมาใกล้ยังตำใจฮู้บ่ เจ็บมาเจอจ้อๆ แท้น้ออ้ายหน่ายเด้
มันบ่เท่ดอกคำว่าอกหัก มันบ่เท่ดอกคำว่าอกหัก แนมเห็นคนเคยฮัก แฮงตื่มตำทำร้าย
รอยยิ้มคนถูกทิ้งบ่หวาน ยิ้มยังไม่ผ่านหนอคนกำลังทำใจ
ย่านแต่เผลอให้น้ำตาไหล ย่านอดบ่ได้ ความจริงที่ทรมาน
มองเห็นอ้ายนั้นมีคนอื่น เก็บก้อนสะอื้น ลุกยืนหัวใจสะท้าน
อ่อนแฮงแท้หนอ เรี่ยวแรงคนใจซมซาน ขาเอ๋ยอย่าสั่นเดินกลั้นน้ำตาผ่าใจ
จดและจำด้วยคำว่าจบ ยิ่งได้พบยิ่งซ้ำตำใจ หมื่นเหตุผลของคนมีใหม่ ส่งทางใจ ด้วยยิ้มจางๆ
โอ้ยเด้ชาย ปานของฮ้างน้อหัวใจบ่ผ่าน ปานของฮ้างน้อหัวใจบ่ผ่าน
ยิ้มบ่หวานส่งท้ายผู้โดนถิ่มแน่นอน ย่านแต่ก้อนน้ำตาเอ่อรินไหล
ย่านแต่ก้อนน้ำตาเอ่อรินไหล อดแนเด้อหัวใจ อย่าอ่อนไหวยามนี้ อย่าอ่อนไหว...ในยามนี้