หมอนเก่าๆ ผ้าขาดๆ
ตุ๊กตา ผ้าห่มผืนนั้น
ฉันยังจำทุกเวลา
กอดเอาไว้ก่อนนอนทุกคืน
แล้ววันหนึ่งก็ถึงเวลา
ที่เราต้องถึงวันจากลา
ไม่ได้เป็น เหตุผลจากฟ้า
แต่เป็นเพราะว่าเธอเก่าและเน่าไป
ฉันเลยเกิดเป็นภูมิแพ้
ก็เพราะไรฝุ่นของเธอ
รักแค่ไหนก็คงต้องจาก
ถึงรักมากก็คงต้องไป
อยู่ด้วยกันแล้วมันทำร้าย
ร่างกายฉันอ่อนแอ
ภูมิแพ้กำเริบทุกที
รู้ว่ารักฉันต้องทำใจ
คงทนไม่ไหวถ้าเป็นแบบนี้
จะเก็บเรื่องราวที่แสนดี
เก็บวันคืนที่มี
เป็นความทรงจำดีๆ ของเรา
หมอนเน่าๆ ที่เคยกอด
แต่วันนี้คงไม่มีอีกแล้ว
ผ้าที่ห่ม ก่อนนอนให้เราฝันดี
แต่วันนี้เหลือเพียงความทรงจำ
รักแค่ไหนแต่ฉัน
คงต้องตัดใจจากเธอ
รักแค่ไหนก็คงต้องจาก
ถึงรักมากก็คงต้องไป
อยู่ด้วยกันแล้วมันทำร้าย
ร่างกายฉันอ่อนแอ
ภูมิแพ้กำเริบทุกที
รู้ว่ารักฉันต้องทำใจ
คงทนไม่ไหวถ้าเป็นแบบนี้
จะเก็บเรื่องราวที่แสนดี
เก็บวันคืนที่มี
เป็นความทรงจำดีๆ ของเรา
เป็นความทรงจำดีๆ ของเรา
เป็นความทรงจำดีๆ ของเรา
รักแค่ไหนแต่ฉัน
คงต้องตัดใจจากเธอ
รักแค่ไหนก็คงต้องจาก
ถึงรักมากก็คงต้องไป
อยู่ด้วยกันแล้วมันทำร้าย
ร่างกายฉันอ่อนแอ
ภูมิแพ้กำเริบทุกที
รู้ว่ารักฉันต้องทำใจ
คงทนไม่ไหวถ้าเป็นแบบนี้
จะเก็บเรื่องราวที่แสนดี
เก็บวันคืนที่มี
เป็นความทรงจำดีๆ ของเรา
เป็นความทรงจำดีๆ ของเรา
เป็นความทรงจำดีๆ ของเรา
