สูเจ็บหัวใจมาแต่ไหนไม่รู้
ไอ้ตัวผู้บ่าวกะไม่รู้จัก
หนีไปมีความรัก เจ็บหนักถึงหลบมา
จะโกรธจะแค้นแค่ไหน
ถึงเจ็บหัวใจของบ่าว
ใครเขาแลสาวไม่มีค่า
ฟังบ่าวสักคำแหล่ต๊ะฐานะพี่ชาย
คนของใจ ไม่ใช่ของเรา
ดีนัดกะเหมือนขวัดด้งเปล่า
เขาไม่หันมอง อย่าไปดายของ
เรียกร้องให้หลบมา
น้องสาวเอย บ่าวกะเคยอกหัก
เรื่องของความรักต้องใช้เวลา
ร่องรอยหยดน้ำตา กินยาไม่หาย
ร้องไห้ไม่ใช่พ่ายแพ้
เอาและถ้ามันอีตาย
เจ็บแล้วจำคือคน
เจ็บแล้วทนคือควาย
จำไว้มั้งตา
เจ็บแค่ตรงที่เคย ไม่นานก็เลยผ่านไป
ให้หัวใจมันชินและชา
หม้ายไปกะยังมีบ่าวนี่ลา
คอยเช็ดน้ำตาสาวเอย
อยากจะร้องแค่ไหนกะให้มันไหลออกมา
เสียใจหมายใครไม่เคย
เจ็บได้กะให้ผ่านเลย นะสาวเอย
แค่ เคยเจ็บ
น้องสาวเอย บ่าวกะเคยอกหัก
เรื่องของความรักต้องใช้เวลา
ร่องรอยหยดน้ำตา กินยาไม่หาย
ร้องไห้ไม่ใช่พ่ายแพ้
เอาและถ้ามันอีตาย
เจ็บแล้วจำคือคน
เจ็บแล้วทนคือควาย
จำไว้มั้งตา
น้องสาวเอย บ่าวกะเคยอกหัก
เรื่องของความรักต้องใช้เวลา
ร่องรอยหยดน้ำตา กินยาไม่หาย
ร้องไห้ไม่ใช่พ่ายแพ้
เอาและถ้ามันอีตาย
เจ็บแล้วจำคือคน
เจ็บแล้วทนคือควาย
จำไว้มั้งตา
จำใจไว้เลย
คงไม่นานสาวเอย
แค่ เคยเจ็บ