กาลเวลาผลักฉันและเธอให้มารักกัน
เมื่อก่อนนั้น ดั่งความฝัน
ที่จะมีเพียงเราสองคนตลอดไป
แต่วันเวลาเหล่านั้นก็พาเธอคืนไป
ปล่อยให้ฉัน ถูกทิ้งไว้
กับภาพฝันและวันที่สวยงาม
ฉันอยู่ตรงนี้
อ้อนวอนเรียกร้องเธอคืนกลับมา
แต่ตะโกนออกไปยิ่งไร้ค่า
เมื่อเธอพร้อมจะจากลาจากไปตอนนี้
กอดสุดท้าย แม้ว่าใจจะยังรักมากเท่าไร
ก็ต้องยอมปล่อยมือนั้นไป จากตรงนี้
กอดเพื่อลา ทั้งน้ำตาที่ยังไหลและข้างใน
เจ็บเพียงใดต้องยอมรับความเป็นจริงสักที
นาฬิกาที่หมุนไม่เคยย้อนวันคืนมา
ความสุขนั้น ปลุกให้ฉัน
ได้รับรู้ว่าเธอจากไปแล้ว
ฉันอยู่ตรงนี้
อ้อนวอนเรียกร้องเธอคืนกลับมา
แต่ตะโกนออกไปยิ่งไร้ค่า
เมื่อเธอพร้อมจะจากลาจากไปตอนนี้
กอดสุดท้าย แม้ว่าใจจะยังรักมากเท่าไร
ก็ต้องยอมปล่อยมือนั้นไป จากตรงนี้
กอดเพื่อลา ทั้งน้ำตาที่ยังไหลและข้างใน
เจ็บเพียงใดต้องยอมรับความเป็นจริงสักที
ขอบคุณเธอทุกความทรงจำที่ดี
แม้ต่อจากนี้ไม่มีแล้ว
ข้างเธอไม่ใช่ฉัน แต่เป็นใครคนนั้น
กอดสุดท้าย แม้ว่าใจจะยังรักมากเท่าไร
ก็ต้องยอมปล่อยมือนั้นไป จากตรงนี้
กอดเพื่อลา ทั้งน้ำตาที่ยังไหลและข้างใน
เจ็บเพียงใดต้องยอมรับความเป็นจริงสักที
เจ็บเพียงใดต้องยอมรับความจริง
เจ็บแค่ไหนต้องทนยอมรับให้ได้
เจ็บอีกสักเท่าไร ก็ยอมเพื่อเธอคนนี้
