กว่าจะผ่านจะพ้นวันเวลา ที่จะยอมรับว่าไม่มีเธอ มันหนักหนามันช่างยากเย็น
ต้องเอาความเป็นทุกข์ สร้างเป็นพลัง เปลี่ยนเอาความผิดหวัง เป็นกำลังใจ
ต้องเอาความคิดถึงที่มี ผลักดันไม่ให้ท้อใจ
เก็บทุกอย่างกลับมาวางตามเดิม เอาข้าวของและรูปเธอคืนมา มาวางไว้ ที่เดิมนั้น
ให้ได้มองไปแล้ว เหมือนยังมีเธอ ให้มองไปแล้วเหมือนว่าเธอยังอยู่
ต่อชีวิตให้ก้าวไป ให้หายใจไปวันวัน
* ทุกทุกการเดินทางของฉัน ฉันรู้จะมีเธอมองดูไกลไกล จะดีจะร้ายจะล้มจะลุกขึ้นเดินต่อไป
ถึงแม้บางครั้งจะเงียบเหงา ฉันไม่เคยเดียวดาย แค่มองรูปเธอก็พอชื่นใจ
ถึงแม้เธอจะไม่อยู่ในชีวิตฉัน แต่เธออยู่ในหัวใจ เธอมีความหมายเหลือเกินกับฉันในวันอ่อนไหว
เวลาที่เธออยู่กับฉัน แม้มันจะสั้นเกินไป แต่ฉันดีใจที่ได้รักเธอ ได้พบกับเธอ
กว่าจะผ่านจากวันเดือนเป็นปี ฉันเพิ่งรู้ว่าทุกวินาที มันเชื่องช้า เมื่อขาดเธอ
แต่ก็ทำให้ฉันได้คิดทบทวน สิ่งดีดีที่ได้ทำตอนเธออยู่ ช่วงเวลาที่แสนดี ที่ไม่มีทางคืนมา
( * )
( * )