แต่ก่อนแต่กี้นั้นหนา
อ้ายเคยสัญญาว่าสิบ่เซาฮัก
แต่แล้วอ้ายก็มาตีจาก
ทิ้งฮอยฝากคือเจ็บที่บ่อยากจำ
แต่ชีวิตเหมือนถูกออกแบบมา
ให้ยังได้เห็นหน้าอ้ายอยู่ทุกเซ้าค่ำ
เจออ้ายใจก็เจ็บนำๆ
ซ้ำใจถืกซ้ำสายตาอ้ายย้ำแผลเก่า
คิดพ้อยามอ้ายฮักกัน
อยู่ไกลกันยังรู้สึกดี
แต่พออ้ายเบิ่ดฮักกันมื้อนี่
มาใกล้กันยิ่งเจ็บบ่เซา
หากบ่เคยฮักอ้ายคงบ่ต้องเจ็บปานนี่
ลบอดีตบ่ได้อิหลีทุกภาพจำย้ำให้เจ็บซ้ำเก่า
หากบ่เคยฮักอ้ายน้ำตาคงบ่ไหลยาวๆ
ใกล้แค่ไหนก็ยิ่งปวดร้าว โอ๊ย ย้อนคนเซาฮักกัน
ต้องถ่าฮอดมื้อใด
ทั้งหัวใจถึงจะตัดอ้ายลง
เบิ่งหน้าอ้ายได้ตรงๆ
อย่างคนที่เพิ่งฮู้จักกันเมื่อวาน
แต่เคยทุ่มฮักให้อ้ายมา
มันยากเกินกว่าจะทำเป็นลืมมัน
มื้ออื่นเซ้าที่ตื่นขึ้นอีกวัน
บ่อยากให้ม่องนั้นมีอ้ายอยู่คือเก่า
คิดพ้อยามอ้ายฮักกัน
อยู่ไกลกันยังรู้สึกดี
แต่พออ้ายเบิ่ดฮักกันมื้อนี่
มาใกล้กันยิ่งเจ็บบ่เซา
หากบ่เคยฮักอ้ายคงบ่ต้องเจ็บปานนี่
ลบอดีตบ่ได้อิหลีทุกภาพจำย้ำให้เจ็บซ้ำเก่า
หากบ่เคยฮักอ้ายน้ำตาคงบ่ไหลยาวๆ
ใกล้แค่ไหนก็ยิ่งปวดร้าว โอ๊ย ย้อนคนเซาฮักกัน
ใกล้แค่ไหนก็ยิ่งปวดร้าว โอ๊ย ย้อนคนเซาฮักกัน