ในช่วงชีวิตคนเรา ล้วนแต่ต้องเผชิญกับยามที่แสนลำบาก
ดั่งดวงตะวันทอแสงก็ดูคล้ายเหมือนจะดับ เมฆหมอกดำทมึนปกคลุมทั่วท้องนภา
หากเปรียบกับฤดูกาล ที่ลมพายุก่อตัวขึ้นมาพัดโหมกระหน่ำ
คลื่นใหญ่สูงเสียดฟ้าก็พลันถาโถมขึ้นฝั่ง ทุกสิ่งพังมีเพียงต้นไม้เอนไหวตามลม
* สักครั้งตัวเธอต้องเจอ สักวันเธอคงได้เจอกับวันที่แสนลำเข็ญ
เจ็บช้ำ อ่อนไหว สับสนยังไงไม่รู้ จะทำยังไงไม่รู้ ไม่มีใครจะเข้าใจ
** ขอแค่เพียงเธออย่าเพิ่งท้อ ทุกคนมีพลังซ่อนอยู่
เพียงแค่เธอได้สู้ สวรรค์ยังคงเฝ้าดู สักวันเธอจะได้ดีเอง (จะเป็นยังไงก็อยู่ที่เธอ)
ในวันพายุพ้นไป ต้นไม่ก็ยังเอนไหวแต่มันไม่เคยจะหัก
ยังยืนหยัดทรนงฝ่าฟันต้านแรงคลื่นลม
มองดูที่ตัวของเรา แม้ไม่ใช่อย่างเขาแต่เราก็ยังเป็นคน
แม้บางครั้งเจ็บช้ำผิดหวังต้องคลานทุกข์ทน เพราะว่าต้องอดทนให้ผ่านให้พ้นกันไป
( * , ** )
*** สิ่งนั้นจะบอกให้เธอได้รู้ ว่าทุกคนมีพลังซ่อนอยู่
เมื่อวันที่เธอได้รู้ เมื่อลองตรึกตรองคิดดู แล้วเธอก็จะพบมันเอง (จะเป็นยังไงก็อยู่ที่เธอ)
**** แค่เพียงให้เธอนั้นอย่าพึ่งท้อ ยังมีวันที่รอเธออยู่
เพียงแค่เธอได้สู้ สวรรค์ยังคงเฝ้าดู สักวันเธอจะได้ดีเอง
( *** , **** , *** )