ดึกดื่นเที่ยงคืน เธอก็ยังไม่ยอมนอน เย้ายวนใต้แสงไฟ เป็นดอกไม้ราตรี
โปรยกลิ่นความหอมไป เธอคงรู้สึกดี ใครกันเป็นคนโชคดี ได้เธอไป
ร่างกายความสาว เธอคงยกให้เขาไป ผ่านคืนนี้ไป ต่างคนต่างรู้ดี
สัมพันธ์แค่ร่างกาย อับอายเสียตัวฟรีๆ บทเรียนความรักครั้งนี้ แลกกับหัวใจไม่คุ้มเลย
* อย่าให้เขาเด็ด ดอมดมกลิ่นดอกไม้ จนไม่มีเหลือความหอมขว้างปา ทิ้งเธอลงข้างทาง
ไม่อยากเห็นเธอ เป็นดอกไม้ริมทาง กลับตัวกลับใจเสียยังทัน
รักเธอ (ร่างกายและหัวใจ) เก็บไว้ให้คนที่เขารักเธอจริงๆ
รักแท้ที่ตามหา ไม่มีวันได้พบเจอ ถ้ายังทำตัว ชั่วคราวแค่ข้ามคืน
หมดตัวและหัวใจ ไม่เคยได้รักกลับคืน ผลลัพธ์คือความขมขื่น ต้องนอนกล้ำกลืนทั้งน้ำตา
( * )
อย่าให้ความสวยความสาวถูกเขาย่ำยี ศักดิ์ศรีของเธอยังมี จงรักนวลสงวนตัว
( * )
