รอนแรมมาเนิ่นนานเพียงหนึ่งใจ กับทางที่โรยเอาไว้ด้วยขวากหนาม
ดูแหลมคม ทิ่มแทง จนมันแทบจะทนไม่ไหว
ชีวิตถ้าไม่ยากเย็นขนาดนั้น สองมือจะมีเรี่ยวแรงขนาดไหน
แต่หัวใจ ของคน ยังยืนยันจะไม่ถอดใจ
* ในค่ำคืนที่ (ฟ้านั้นไม่มีดาวอยู่ตรงนี้)(ฟ้าท้าทายใจคน) (และ)ฉันยังคงก้าวไป
ยังคงมีรักแท้ เป็นแสงนำไปในคืนที่หลงทาง
วันเวลาไม่เคยจะหยุดเดิน อย่างไรเราคงต้องเดินไปกับมัน เก็บทุกความ ผิดพลั้ง เป็นคำเตือนให้เราเข้าใจ
ชีวิตเริ่มต้นที่คำว่าฝ่าฟัน ขอเพียงใจเราเท่านั้นไม่หวั่นไหว บทชีวิตของเรา เราจะทำให้มีความหมาย
( * )
** กับที่ๆความฝัน นั้นพร้อมเป็นเพื่อนตาย เส้นทางนี้ ฉันยังมีจุดหมาย
ตราบใดที่ปลายท้องฟ้ามีแสงรำไร จะไปจนถึงแสงสุดท้าย
กับความเดียวดาย ในคืนเหน็บหนาว แหงนมองฟ้ายังนึกถึงวันเก่า มันคงชินที่ทางยาวไกล กร่อนหัวใจ
ภาวนากับความมืดมิด ขอให้รักยังคุ้มครองเราอยู่ เตือนคืนวันให้ใจดวงนี้ ไม่ยอมแพ้
( * , ** )
จนถึงแสงสุดท้าย ตราบใดที่ปลายท้องฟ้า ตราบใดที่ปลายท้องฟ้า
