ตื่น ลุกขึ้นมาแต่ตามันยังไม่ลืมเมื่อคืนซะดึกดื่น ไม่ได้นับที่เผลอดื่มไปเท่าไหร่
ก็รอให้ลุก ให้ฟื้น สมองยังไม่เบลอมันดูไม่ยอมสั่งการ จิตใจยังจำเหมือนคนไม่รู้ลืม
รักขมๆขื่นใจเมื่อเธอบอกลา มาขอไปเป็น อื่น
กาย ละจากเตียงเดินเอียงไม่ตรงยังงงทรงตัวก็พอได้ ถอนอาการแค่เพียงแก้วเดียวเพียวๆ
ประเดี๋ยวมันคง จะหาย ไอ้ช้ำตรงกลางข้างในที่เธอมาทำ ดูไปยังไงก็ลืมกันไม่ง่าย
ถอนให้ตายไม่เป็นยากเย็นไม่มีวิธีทางไหน เลย
* มันฝังอยู่ลึกเหลือเกิน กว่าจนเกินจะถอนเมื่อรักมันย้อมหัวใจ ให้หลงเมามาย
ก็ใครล่ะทำให้ช้ำ ถลำเจียนตายใช่จะถอนง่ายดาย พิษมันเรื้อมันรัง(เมื่อรักมันฝังใจ)
ปล่อย ทิ้งตัวเองหลุดลอยล่องไปในเพลงให้ใจสบายหน่อย หันลำโพงปรับโทนเร่งเสียงให้ดัง
ตะโกนสักครั้ง ว่าจ๋อย ให้พอกลบเสียงที่คอยวนเวียนสะท้อน กับคำบางคำที่เธอนั้นทิ้งรอย
เสียงกระซิบว่ารักที่มันหลอกหลอน ในใจฉันตอน นี้
( * )
อยากจะคอยลบล้างอดีต ปล่อยฉันลืมความช้ำที่ผ่าน ต้องอยู่กับทุกข์ทรมาน
เช้ายันเช้า เสาร์ชนเสาร์ เพื่อลืมเค้า
( * , * )