ได้แต่ถามตัวเอง มันเปลี่ยนไปเมื่อไร เปลี่ยนทั้งใจของคนที่แสนเย็นชา
บางอย่างข้างในหัวใจ เริ่มจะลึกซึ้งขึ้นอย่างช้าๆ ตลอดเวลา ไม่รู้ตัวเลย
เจอะความอ่อนไหวในสายตา เวลาที่เราใกล้กัน ไม่กล้าจะคิดจะฝัน แล้วฉันควรจะทำ เช่นไร
* อย่างกับใจของฉันไม่เป็นของฉัน สั่งมันไม่เคยฟัง จะบอกมันกี่ครั้งว่าไม่มีทาง ก็ยังไปรักเธอ
แปลกที่ใจของฉันก็ยังดื้อรั้น ห้ามมันไม่ไหวอย่างไรก็รักเพียงเธอ และมันไม่มีวันยอมเปลี่ยนใจ
อยากชนะยังไง ใจก็ยอมแพ้เธอ เมื่อฉันเผลอ ฉันผิดที่คิดมีใจ
ฉันอาจทำเป็นไม่แคร์ แต่ว่าลึกๆก็แอบหวั่นไหว ต้องเก็บซ่อนไว้ รู้ได้คนเดียว
ต่อให้เข้มแข็งสักเท่าไร แต่ใจก็อ่อนให้เธอ และเป็นอย่างนั้นเสมอ ฉันยกใจให้เธอ ครอบครอง
( * )
( * )
สั่งใจไม่ได้สักครั้ง ห้ามมันไม่ฟังเพราะรัก เพียงเธอ
