เธอช่างมีความหมายมากมายเหลือเกิน เหมือนว่าบนสวรรค์ให้มาร่วมเดินเคียงฉันไป เคียงหัวใจ
ไม่เท่าไหร่ความฝันก็พังทลาย รักที่มีก็เหมือนว่าต้องเฉาตาย
ต้องเฉาตาย เธอทิ้งไป วันที่เคยฉ่ำหวานก็กร่อย
* เป็นเหมือนเวรเหมือนกรรมที่ทำมาก่อน
เป็นเหมือนเวรเหมือนกรรมที่ทำมาก่อน
(จะรักกับใครคนไหนก็โดนทิ้งไป)
พอเจออีกคนเท่านั้นก็ลืมยั้งใจ รักอีกแล้วใช่ไหมโดยไม่รู้ทัน ในทุกวัน พลันชื่นใจ
แล้วเส้นทางความรักที่ยังยาวไกล มันก็จบลงเหมือนครั้งที่แล้วมา
เป็นเหมือนเดิม เหมือนทุกคราว วันที่เคยฉ่ำหวานก็กร่อย
( * )
หรือตัวเรา ต้องทำใจ ว่าเป็นความจริง ที่ต้องรับไป
ไม่มีทาง ฝืนต้านทานกั้นความรักไว้ ยังไงก็คงต้องเจอซ้ำไปซ้ำมาเหมือนเดิมแม้ต่างแค่เพียงเวลา
ให้คนแล้วคนเล่าเดินเข้า ซ้ำเติมหัวใจให้ซ้ำเหมือนทุกครา
( * , * )
จะรักกับใครคนไหนก็โดนทิ้งไป
เป็นเหมือนเวรเหมือนกรรมที่ทำมาก่อน คงต้องไปเข้าวัดทำบุญซักที