ได้โปรดอย่ายื่นมือของเธอมาให้ฉัน ฉันเองรู้ตัวว่าฉันเลว
ก็ปล่อยให้ฉันยืนที่เดิมที่ก้นเหว ไม่ควรต้องมาสนใจ
เก็บมือที่บอบบาง เก็บมือของนางฟ้า ฉันไม่กล้า จะฉุดไว้
เก็บมือนั้นกลับไป อย่าให้ต้องเปรอะเปื้อนไปมากกว่านี้
ไปอยู่กับแสงเดือนแสงดาวที่สุดฟ้า แล้วเราไม่ควรพบกัน
เมื่อคนตั้งมากมายเขามองเธอกับฉัน ไม่ควรคู่กันเท่าไร
* เก็บมือที่บอบบาง เก็บมือของนางฟ้า ฉันไม่กล้า จะฉุดไว้
ขอบคุณที่ห่วงใย แต่เธอรู้บ้างไหมเธอ ว่าบนฟ้าฉันคงไม่มีวาสนา
จะขึ้นไป ขึ้นไป ต่อให้ฉันรักเธอเท่าไหร่ก็เท่านั้น
( * )
จะขึ้นไป ขึ้นไป และฉันรู้ว่าฉันควรอยู่ตรงไหน เพราะเธอ แสนไกล
ต่อให้ฉันรักเธอเท่าไรก็แค่รัก รักคำเดียวเท่านั้น รักคำเดียวเท่านั้น
รักเพียงเธอมากมายสักเท่าไร ไม่อยากพาฝัน ถึงฝั่งจะพาฝัน ถึงฝั่งเมื่อเรานั้น
มันต่าง มันห่างกันแสนไกล เธอก็รู้