เมื่อไรที่หัวใจนั้นอ่อนล้า คือเวลาที่เรานั้นอ่อนไหว กอดตัวเองไม่มีใคร ไม่เห็นเป็นไรแค่นี้
ไม่ว่าเราจะพบอะไร จะเจอกับวันที่ร้ายหรือดี ใจก็ยังคงพร้อมจะมีความเหงาเป็นเพื่อน เคียงไป
บนทางเดินที่เราเคยหกล้ม ทำให้ใครบางคนนั้นหล่นหาย ฝากรอยแผลไว้ข้างใจ ทิ้งให้เราจดจำ
มีวันที่ลมหนาวพัดมา และก็มีวันที่ฝนพรำ วันเดือนปียังหมุนประจำ ฉันเหงาก็ยังต้อง เดินต่อไป
ไม่รู้ ไม่รู้ต้องเดินไปถึงเมื่อไหร่ เหงา ทั้งที่ไม่รู้ว่าทำไม
* อาจเป็นเพราะโลกมันกว้างไป หัวใจก็เลยเหงาๆ
แต่ยังยิ้มและยังไม่เศร้า กอดความเหงาไว้กับใจ
มีวันที่ลมหนาวพัดมา และก็มีวันที่ฝนพรำ วันเดือนปียังหมุนประจำ ฉันเหงาก็ยังต้อง เดินต่อไป
กอดความเหงาไว้กับใจ
( * , * )
เมื่อไรที่หัวใจนั้นอ่อนล้า คือเวลาที่เรานั้นอ่อนไหว แล้วคนเราจะทนเหงาไปได้สักเท่าไหร่
คอร์ดเพลง บอย ตรัย ภูมิรัตน์
คอร์ดเพลง บอย ตรัย ภูมิรัตน์