เคยดำดิ่งลึกลงไปลึกลงไปในแผ่นน้ำ ทะเลกว้างไกลสีคราม งดงามด้วยหมู่ฝูงปลา
เวลาผ่านพ้นไม่นาน ฝูงปลาซมซานอ่อนล้า ทะเลหม่นมัวสายตา ด้วยมือปัญญาของคน์
* ผู้.......คนทำมึนเต็มฝั่ง รุก.......รานพื้นทราย คลื่น...โคลนก็โหมกระหน่ำ ซ้ำ.....เติมใจ หาย
** ฉันยังคงอยู่ เฝ้าดูความแปลผัน ฉันยังคงอยู่ ทามกลางความเปลี่ยนไป
ฉันยังคงอยู่ ด้วยใจที่หวั่นไหว ฉันยังคงอยู่ ด้วยใจที่หม่นหมอง
ยังดำดิ่งลึกลงไป หัวใจครวญคราวขื่นขม ทะเลหม่นมัวทรุดโทรม ไม่มีใครเหลือบเหลียวแล
( * , ** , ** )
ยังคงร่ำร้องกันไป เห็นใจทะเลเถิดคน ทะเลและปลาทุกข์ทนเพราะคนไม่เคยเห็นใจ
