ดึกๆก็ตั้งสาย บ่ายๆก็ตั้งเสียง อย่างหย่อนอย่างตึง ก็ยังเพี้ยนไม่น่าฟัง
จะปล่อยก็ปวดหัว จะปรับก็ปวดหลัง จะเปลี่ยนกี่ทีก็ ไม่เห็นมันได้ดั่งใจ
ไม่ต่างกับชีวิต ไม่ผิดต่างจากความรัก อย่างหย่อนอย่างตึง อย่าให้เพี้ยนก็พอใจ
ถ้าเหนื่อยก็นอนพัก ถ้าหนักก็วางไว้ สนุกก็เฮ จะไปฝืนมันอยู่ทำไม
ก็เหมือนฉันกับเธอที่โกรธกัน เป็นเพียงเราตั้งสายไม่เท่ากัน รู้ว่ารักเธอแค่รู้ว่ารักกัน แต่แล้วก็ขักันทุกที
* ค่อยๆดู ค่อยๆ ดึง ค่อยๆคลึงถ้าสายมันหย่อนไป อย่าไปดึงจนตึงจนขาดปึ๋งไป อันนี้ก็คงจบกัน
อย่าระแวง แต่ระวัง ค่อยๆยั้งให้หัวมันผ่อนคลาย อย่าให้ดึงจนเพลินจนพลาดขาดไป แค่เรายอมให้กันหน่อย
ตึงไปๆ หย่อนหน่อยๆ มันตึงไปก็ไม่ดี ตึงไปๆ หย่อนหน่อยๆ มันยานไปก็ไม่ดี
( * , * )
