เชื่อมั่นตัวเอง ว่าเติบโตมาพอแล้ว ไม่น่าจะดูมีวี่แวว ต้องช้ำใจ
ได้ผ่านเวลา ได้เรียนรู้ ก็นึกว่าสายตานั้นกว้างไกล
ไม่คาดไม่ฝันว่าวันนี้จะสับสน คนตัวเล็กๆเพียงหนึ่งคน เขาทิ้งไป
เจอกับบทเรียนที่แสนแพง ก็นึกว่าเราโตพอจะเข้าใจ
* เจ็บแต่ดี จะได้รู้ไว้ ว่าตัวเองไม่ได้มีคุณและค่าใด การชนะมาทุกอย่าง
ย้ำให้ใจนั้นยิ่งกร่าง ให้เสียคน (ให้คนอย่างฉันนั้นต้องคิดใหม่) (เจ็บปวดอย่างไรก็ต้องยินยอม)
** สุดท้ายได้แต่(แค่)มอง มองความเป็นไปของตัวเอง ไม่เหลือใคร
เกิดแก่เจ็บตาย ก็เข้าใจในคำสอน แต่เจ็บวันนี้ยังหลอกหลอนได้มากมาย
อุตส่าห์ทำตัวว่ารู้ดี แต่แล้วก็ไม่ได้ดีกว่าใครๆ
( * , * , ** , ** )