สุภาพก็คือผู้ชายที่เป็นเด็กดี สุภาพไม่มีอะไรต้องชี้แจง ขับรถขับราแต่งตัวแถลง มีหน้าตา
กับงานกับการเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไป สุภาพทุ่มเทจิตใจให้ครอบครัว สุภาพสตรีของเขาก็ดูเป็นชื่นใจ
แต่มีใครหนอแนบเนียนไว้ในกระเป๋า มีใครไม่รู้ในโทรศัพท์มือถือ
ระมัดระวังอย่างดีไม่มีแพร่งพราย เถลไถลกับน้องต้องแว่นดำ สุภาพเก็บงำอย่างดีไม่มีใครหาเจอ
ก็คงหนักอกหนักใจแต่มันติดพัน ก็ยิ่งถลำเข้าไปทุก ๆ วัน สุภาพก็เลยต้องทุ่มต้องเทเป็นสองทาง
มีใครไม่รู้แนบเนียนไว้ในกระเป๋า มีใครไม่รู้ในโทรศัพท์มือถือ
ไม่อยากให้รู้ให้ใครได้ยินข่าวลือ บังเอิญมารู้ให้เหยียบไว้
* พิรุธ สุภาพบุรุษ ใครจะมีพิรุธก็คิดให้ดี พิรุธ สุภาพบุรุษ ใครจะลองพิรุธให้คิดอีกที
กี่วัน กี่เดือน กี่ปี ก็ชักเหนื่อยใจ ระแคะ ระคาย เมื่อไหร่ก็ Good Bye มุสา วาทา เวรมณี อยู่เรื่อยเลย
เวล่ำเวลา สตุ้งสตังค์หมดไป สุภาพที่เคยสบายก็แห้งลง ยิ่งดูยิ่งหมอง ยิ่งมอง ยิ่งมึนไม่ขึ้นเลย
เป็นห่วงเป็นใย ด้วยความเข้าใจผ่านมา เป็นเดือดเป็นร้อน ระแวดระวังหวั่นไหว
ความสุขเล็กน้อย แลกมาด้วยความเหนื่อยใจ ที่ใดมีลับ ที่นั่นมีทุกข์ นะ
( * , * , * )