แสงตะวันส่องลอดเข้ามา
แต่ว่าบางคนไม่สามารถจะลืมตา
ไม่มีเรี่ยวแรงไม่รู้เวลา
เมื่อชีวิตมันไม่มีค่า ไม่มีใครให้กอดให้ความรัก
เสียงที่ได้ยินที่ก้องอยู่
บอกให้ฉันรู้ว่าฉันยังคงหายใจ
ฉันมันแค่เพียงเศษซากใกล้ตาย
ที่รอวันจะไม่หายใจ ไม่มีทางเยียวยาให้ฟื้นคืน
ฉันเคยมองสายรุ้ง ท้องทะเลพื้นน้ำ
ฉันมองเมฆลอยที่บนฟ้าคราม มันช่างงดช่างงามเมื่อมีเธอ
แล้วทุกอย่างที่ฝัน ค่อยค่อยพังทลาย
แค่คนหนึ่งคนที่เดินจากไป ชีวิตก็ถูกทำลายไม่เหลือ...
ฉันมีหัวใจเพื่อไว้รักเธอ
เมื่อในวันนี้ไม่มีเธอ จะให้ฉันมีชีวิตเพื่อใคร
ฉันเคยมองสายรุ้ง ท้องทะเลพื้นน้ำ
ฉันมองเมฆลอยที่บนฟ้าคราม มันช่างงดช่างงามเมื่อมีเธอ
แล้วทุกอย่างที่ฝัน ค่อยค่อยพังทลาย
แค่คนหนึ่งคนที่เดินจากไป ชีวิตก็ถูกทำลายไม่เหลือ...
เมื่อเสียเธอไป ชีวิตก็ถูกทำลายไม่เหลือ...