สุดท้าย.. บางสิ่งที่ตัวฉันกลัว แต่ก็มาเกิดขึ้นจนได้ นั่นคือ.. ภาพเธอที่ต้องจากไป
อยากคิด.. ว่าคงไม่เป็นเรื่องจริง แค่เพียงตัวฉันที่ฝันไป และมีเธอเหมือนอย่างเดิม
* อยากขอให้เธออย่าไปไหน.. อยากยื้อและรั้ง ขอร้องให้เธอนั้นยังอยู่ แต่ก็รู้ว่าทำอย่างไร.ก็ไม่มีทาง
จะอยู่ที่ไหน.. ขอให้เธอรู้ไว้เถิด ว่าฉันคนนี้คิดถึงเธอ และจะคิดถึงเธอตลอดไป แต่ก็รู้.. ว่าเธอคงอยู่บน
ฟ้าไกล ถึงแม้วันใดได้มองลงมา เธอจะเห็นน้ำค้าง อยู่บนยอดหญ้า นั่นคือน้ำตาของฉันนั่นเอง
ภาพเธอ... ยังติดอยู่ในหัวใจ เสียงเธอ.. รอยยิ้มฉันจำได้ ทุกอย่าง.. ไม่เคยลบและเลือนหาย สิ่งนึง..
ที่อยากให้เธอรับรู้ ว่าคนคนนี้ยังภูมิใจ ที่ได้ใกล้ชิดกับเธอ
( * )
จะอยู่ที่ไหน.. ขอให้เธอรู้ไว้เถิด ว่าฉันคนนี้คิดถึงเธอ และจะคิดถึงเธอตลอดไป แต่ก็รู้.. ว่าเธอคงอยู่บน
ฟ้าไกล ถึงแม้วันใดได้มองลงมา เธอจะเห็นน้ำค้าง พร่างพราวเป็นประกาย น้ำค้างที่บนยอดหญ้า..
นั่นคือน้ำตา จากคนที่รักเธอ..สุดใจ จากคนที่รักเธอ..หมดใจ