เรื่องราวที่ผ่านมา มันได้สอน จนเข้าใจ
รู้ดีว่าความรัก มันต้องรักที่จิตใจ
เมื่อไหร่ ได้แต่ถาม อยากจะรู้ในจิตใจ
เฝ้ารอใครคนนั้น จะอีกนานสักเท่าไหร่
* ลมหายใจ....สุดท้าย.... แทบหมดลม จะหมดแรง อ่อนล้า
นาทีสุดท้ายฉันยังได้เจอ นาทีสุดท้ายฉันเองเกือบท้อใจ
เธอรู้บ้างไหมว่าในหัวใจ รอคอยแต่เธอมานานแค่ไหน....
ถึงร้อนก็ทนไหว ก็จะขอสู้กับไฟ
แม้หนาวอดทนไว้ ไม่มีท้อเดินต่อไป
สายลมแห่งความเหงา ยังคงพัดและผ่านไป
ถ้าใจไม่เข้มแข็ง คงสลายบนพื้นดิน
(*)
(Intro)
(*)