...เห็นคนเล่น เฟสบุ๊ค ให้ฉุกคิด มันจะติด อะไร กันนักหนา
ว่างไม่ได้ ต้องเปิดดู ว่าใครมา เม้นท์อะไร บ้างหว่า ในหน้าเรา
...เพื่อนคนนี้ เพื่อนคนโน้น เพื่อนคนนั้น วันทั้งวัน เม้นท์กันได้ ไม่มีเหงา
ถึงอยู่ไกล แค่ไหน ไม่บรรเทา เพราะโลกเรา มันไร้ ซึ่งพรมแดน
...ตอนกลางวัน เม้นท์กัน เพราะมันว่าง เวลางาน ก็ช่าง คิดวางแผน
อยากจะแซว อยากจะด่า หรือหาแฟน สมองแล่น แต่เรื่องงาน ช่างมันไป
...พวกนอนดึก ชอบมาคึก ตอนเราหลับ กี่ฉบับ เราเม้นท์กัน ก็อ่านไหว
แต่พอเป็น เรื่องงาน พลันอ่อนใจ ทำไมไม่ เหมือนเฟสบุ๊ค สนุกจัง
...ตอนรุ่งเช้า เราตื่นเต้น ต้องรีบอ่าน ไปทำงาน พอเจ้านาย เดินคล้อยหลัง
เปิดไอโฟน ทันใด ใจภวังค์ เพื่อนตอบเรา หรือยัง ที่เม้นท์ไป
...ไอ้ฟาร์มวิลล์ นี่อีกอย่าง มันช่างเล่น มันจะเป็น บ้ากัน ไปถึงไหน
เลี้ยงไอ้นี่ ปลูกไอ้นั่น มันสะใจ เลี้ยงจริงๆ ทำได้ไหม ใคร่ถามดู
...ทีลูกเต้า ปล่อยวาง ช่างมันเถิด อยู่ตามมี ตามเกิด นะหนูหนู
พ่อกับแม่ ไม่ว่าง ต้องนั่งดู ที่เลี้ยงอยู่ ในฟาร์มวิลล์ ต้องระวัง
...ดูรูปถ่าย แต่ละคน ช่างหล่อสวย ไอ้ที่ถ่าย แล้วเฮงซวย อย่าได้หวัง
ว่าจะโพสต์ เอาไว้ ให้คนชัง สวยกันจริง หล่อกันจัง อย่างดารา
เห็นรูปถ่าย ในอดีต แล้วคิดถึง เพื่อนเพื่อนซึ่ง จากกัน นานนักหนา
จึงร่ายกลอน แซวกัน มันอุรา ไว้เจอหน้า จะหอมแก้ม ซักสองที
