นานไหมมันจะนานไหม เฝ้าถามตัวเองทุกวัน
ปวดร้าวตั้งแต่วันนั้น ความช้ำครอบงำหัวใจ
เพราะเธอออกจากชีวิตฉันไป
ปล่อยให้คนช้ำใจ เจ็บอยู่อย่างนี้
เป็นคนตายที่ยังหายใจ อยู่กับวันเวลาอย่างนี้เรื่อยไป
ไม่มีแรงใจ ไม่รับไม่รู้อีกเลย เป็นคนตายที่ยังหายใจ
อยู่กับความเดียวดาย ที่แสนคุ้นเคย
ไม่มีทางเลย ต้องทนหายใจอีกนานแค่ไหน
ความรัก กลายเป็นความหลัง ที่ฝังใจเราเรื่อยมา
ได้ยินเสียงใจที่อ่อนล้า เต้นช้าลงทุกนาที
เพราะเธอออกจากชีวิตฉันไป
ปล่อยให้คนช้ำใจ เจ็บอยู่อย่างนี้
เป็นคนตายที่ยังหายใจ อยู่กับวันเวลาอย่างนี้เรื่อยไป
ไม่มีแรงใจ ไม่รับไม่รู้อีกเลย เป็นคนตายที่ยังหายใจ
อยู่กับความเดียวดาย ที่แสนคุ้นเคย
ไม่มีทางเลย ต้องทนหายใจอีกนานแค่ไหน
เพราะเธอออกจากชีวิตฉันไป
ปล่อยให้คนช้ำใจ เจ็บอยู่อย่างนี้
เป็นคนตายที่ยังหายใจ อยู่กับวันเวลาอย่างนี้เรื่อยไป
ไม่มีแรงใจ ไม่รับไม่รู้อีกเลย เป็นคนตายที่ยังหายใจ
อยู่กับความเดียวดาย ที่แสนคุ้นเคย
ไม่มีทางเลย ต้องทนหายใจอีกนานแค่ไหน
