คนๆ นึงอย่างฉันที่มันไม่มีอะไร
มีชีวิตแค่ใช้ให้พ้นๆ ไปวันๆ
ดูไม่มีค่าควรให้ใครเขามาต้องการ
มีแค่ฝันเลื่อนลอยที่ไม่จริง
ปลายทางที่มืดมิดก็มีเหมือนแสงจางๆ
เธอที่เดินเข้ามาพยุงให้ฉันได้ยืน
ใจของฉันที่ตาย เป็นเธอที่ทำให้ฟื้น
เป็นความหวังให้คนๆ นี้
จะมีกันและกัน แม้ต้องเจออะไร
จะมีกันและกัน ฝันที่รอก็คงไม่ไกล
โลกที่มันโหดร้าย คงไม่ยากเท่าไร
ขอแค่มีเธอข้างๆ กาย หนักแค่ไหนฉันก็ไม่กลัว
เป็นแค่เพียงเศษดินที่คงไม่มีใครเอา
มีเธอเป็นดั่งดาวที่ดึงฉันไว้เคียงกัน
ชีวิตฉันมีเธอ ส่งมาให้เป็นของขวัญ
เป็นความฝันที่มันเป็นเรื่องจริง
จะมีกันและกัน แม้ต้องเจออะไร
จะมีกันและกัน ฝันที่รอก็คงไม่ไกล
โลกที่มันโหดร้าย คงไม่ยากเท่าไร
ขอแค่มีเธอข้างๆ กาย หนักแค่ไหนฉันก็ไม่กลัว
