เธอช่างสวยงาม
เธอช่างงดงามเกินกว่าสิ่งไหน
ฉันแค่ฝันไป
เธออยู่สูงไปเกินจะใฝ่ฝัน
ไม่รู้เป็นเพราะใคร
ไม่รู้ว่าเพราะใครจึงเป็นแบบนั้น
ที่เธอมองเห็นมัน
ที่เธอมองเห็นกันจากตรงนี้
อาจเป็นเพราะ
หัวใจที่มี
เธอรับรู้
ยอมรับฟังฉันคนนี้
แต่ไม่อยากให้เธอเสียใจเลยสักอย่าง
กลัวว่าคนอื่นเขามองเธอไม่ดี
ปล่อยให้เป็นแค่ฝัน มันไม่ใช่ตอนนี้
ยังไม่มี อะไรที่เหมาะสมเธอ
เธอคือคนที่ทำให้ฉันมีความหมาย
แต่สุดท้ายให้เป็นแบบนี้ไม่ไหว
ภายในใจยังเตือนถึงรักเธอแค่ไหน
แต่ฉันต้องเก็บไว้
ไม่อยากให้เธอเสียใจเลยสักอย่าง
กลัวว่าคนอื่นเขามองเธอไม่ดี
เพราะว่าคนอย่างฉัน ไม่ได้ดีอย่างนั้น
สักวัน แต่ไม่ใช่ตอนนี้
ประโยคในตอนสุดท้ายไม่ควรต้องเอ่ย
เก็บเอาคำเฉลยความในใจที่มี
อย่าให้เธอได้รู้ มันไม่ใช่ตอนนี้
ยังไม่มี อะไรที่เหมาะสมเธอ
(เธอช่างสวยงาม)
(เธอช่างงดงามเกินกว่าสิ่งไหน)
