ทำเป็นตีแถลงแกล้งเว้าให้อ้ายฮัก
ทำเป็นว่าเฮากะที่หนึ่งในสายตา
แม่นว่าพรหมลิขิตคารมเพิ่นเว้าจา
แต่ต้องมาเสียหมาย้อนคำว่าฮักเจ้าหลาย
อย่าเฮ็ดเวรอย่าเฮ็ดปาบกับผู้ใด๋อีกเด้อ
เจ้าเบิดเท้อเลอบ่เคยแคร์และบ่สนใจ
เจ้าฮู้บ่ว่าคนถึกกระทำมันเจ็บแฮงซำได๋
มาส่างเป็นตาหน่าย คือคักแท้น้อใจคน
คำว่าฮักมันควรสิออกมาจากใจ
จักว่าพอปานใด๋บ่จริงใจคักแหน่
เว้าลอยๆ ให้คาดหวัง อยากบั้งแต้คนบ่ฮักแท้
เฮ็ดให้เฮาแพ้แล้วกะบ่สนใจ
ตบหัวแล้วลูบหลัง ฮักพังกะทำเป็นเสย
เตยเวยเฮ็ดปานบ่เคยฮักกัน
มีแต่หมูหมาละที่มันเฮ็ดแบบนั้น
ได้กันแล้วกะเสย
มาเฮ็ดให้ฮักละเจ้ากะมีคนใหม่
คิดได้จั่งได๋สุดท้ายถิ่มกูเสย
ไปต๋ายทางได๋กะให้ฟ้าวไปได้เลย
เฮาบ่อยากกินของเก่า
คำว่าฮักมันควรสิออกมาจากใจ
จักว่าพอปานใด๋บ่จริงใจคักแหน่
เว้าลอยๆ ให้คาดหวัง อยากบั้งแต้คนบ่ฮักแท้
เฮ็ดให้เฮาแพ้แล้วกะบ่สนใจ
ตบหัวแล้วลูบหลัง ฮักพังกะทำเป็นเสย
เตยเวยเฮ็ดปานบ่เคยฮักกัน
มีแต่หมูหมาละที่มันเฮ็ดแบบนั้น
ได้กันแล้ว กะเสย
มาเฮ็ดให้ฮักละเจ้ากะมีคนใหม่
คิดได้จั่งได๋สุดท้ายถิ่มกูเสย
ไปต๋ายทางได๋กะให้ฟ้าวไปได้เลย
เฮาบ่อยากกินของเก่า
ตบหัวแล้วลูบหลัง ฮักพังกะทำเป็นเสย
เตยเวยเฮ็ดปานบ่เคยฮักกัน
มีแต่หมูหมาละที่มันเฮ็ดแบบนั้น
ได้กันแล้ว กะเสย
มาเฮ็ดให้ฮักละเจ้ากะมีคนใหม่
คิดได้จั่งได๋สุดท้ายถิ่มกูเสย
ไปต๋ายทางได๋กะให้ฟ้าวไปได้เลย
เฮาบ่อยากกินของเก่า
ไปต๋ายทางได๋กะให้ฟ้าวไปได้เลย
เฮาบ่อยากกินของเน่า
